فعالیت پروتئازی سویه های هلیکوباکتر پیلوری و ارتباط آنها با تغییرات هیستوپاتولوژیکی بافت معده
Authors
abstract
زمینه: هلیکوباکتر پیلوری عامل اصلی بیماری های مختلف گوارشی می باشد. از آنجا که بیماری های ناشی از هلیکوباکتر پیلوری با آسیب بافتی شدید همراه است، احتمالاً پروتئازهای باکتری نقش مهمی را در این فرآیند ایفا می کنند. در این مطالعه تنوع فعالیت پروتئازی سویه های هلیکوباکتر پیلوری و ارتباط آنها با ضایعات مختلف پاتولوژیک معده بررسی شد. مواد و روش ها: این پژوهش بر روی 116 نمونه بیوپسی تهیه شده از بیماران با اختلالات گوارشی مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی تهران انجام شد. با آزمون کشت و pcr (واکنش زنجیره ای پلی مراز) حضور هلیکوباکتر پیلوری تشخیص داده شد. سپس فعالیت پروتئولیتیکی این سویه ها توسط آزمون اسپکتروفتومتری و چاهک پلیت با استفاده از سوبسترای کازئینی سنجیده شد. از آزمون آنالیز واریانس (one-way anova) جهت تجریه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: شیوع هلیکوباکتر پیلوری با آزمون کشت و pcr، 1/43 درصد شناسایی گردید. فراوانی و نوع ضایعات هیستوپاتولوژی در 50 بیمار، شامل40 درصد (50/20) گاستریت مزمن، 8 درصد (50/4) اینتستینال متاپلاژی و 52 درصد (50/26) گاستریت فعال شدید بود. نتایج مطالعات ما نشان داد که 25/4 درصد سویه ها فعالیت پروتئازی بالا، 4/91 درصد فعالیت متوسط و 25/4 درصد باقیمانده فعالیت کم داشتند. آنالیز آماری وجود ارتباط معنی دار بین فعالیت پروتئازی پایین سویه های هلیکوباکتر پیلوری و گاستریت مزمن را مشخص کرد (044/0p=). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه وجود تنوع فعالیت پروتئازی بین سویه های مختلف هلیکوباکتر پیلوری و معنی دار بودن ارتباط بین فعالیت پروتئازی پایین سویه های هلیکوباکتر پیلوری و گاستریت مزمن را نشان داد که مطالعات تکمیلی جهت بررسی این ارتباط لازم می باشد.
similar resources
فعالیت پروتئازی سویههای هلیکوباکتر پیلوری و ارتباط آنها با تغییرات هیستوپاتولوژیکی بافت معده
زمینه: هلیکوباکتر پیلوری عامل اصلی بیماریهای مختلف گوارشی میباشد. از آنجا که بیماریهای ناشی از هلیکوباکتر پیلوری با آسیب بافتی شدید همراه است، احتمالاً پروتئازهای باکتری نقش مهمی را در این فرآیند ایفا میکنند. در این مطالعه تنوع فعالیت پروتئازی سویههای هلیکوباکتر پیلوری و ارتباط آنها با ضایعات مختلف پاتولوژیک معده بررسی شد. مواد و روشها: این پژوهش بر روی 116 نمونه بیوپسی تهیه شده از بیماران...
full textبررسی ارتباط ژن oipa هلیکوباکتر پیلوری با سرطان معده
پس از کشف هلیکوباکتر پیلوری (h. pylori) در سال 1982، توسط وارن و مارشال، مطالعات اپیدمیولوژیکی زیادی، ارتباط قوی بین عفونت هلیکوباکتر پیلوری با پیشرفت سرطان معده را آشکار کردند. اخیرا اثبات شده است که ریسک ابتلا به سرطان معده در افراد آلوده به عفونت هلیکوباکتر پیلوری، بیشتر از افراد غیر آلوده است. بعلاوه، اخیرا یک فاکتور بالقوه بیماریزا به نام ژن(outer inflammatory protein) oipa شناخته شده است....
15 صفحه اولبررسی فراوانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری و ضایعات معده و اثنیعشر
The role of helicobacter pylori infection in gastric and duodenal lesions(benign and malignant) is well known. In this study 170 patients who referred to internal medicine clinic in Firoozabadi hospital and complained from dyspepsia were accepted. One group was older than 45 years with dyspepsia and the other group was younger than 45 years with dyspepsia whose symptoms had not been tre...
full textتأثیر کلونیزاسیون هلیکوباکتر پیلوری بر تغییرات سلولهای پاریتال در معده موش صحرایی
زمینه و هدف: سلولهای پاریتال نقش مهمیدر تولید اسید و عملکرد بافت معده دارند. کلونیزه شدن هلیکوباکترپیلوری در معده میتواند بر عملکرد این سلولها مؤثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کلونیزاسیون هلیکوباکترپیلوری بر تغییرات سلولهای پاریتال در معده موش صحرایی بود. روشبررسی: در این مطالعه تجربی 10 سر موش صحرایی به صورت تصادفی در 2 گروه مساوی آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به مدت 20 هفته گ...
full textبررسی ارتباط آلل های d1,d2 ژن vaca هلیکوباکتر پیلوری با آدنوکارسینومای معده
زمینه تحقیق: سرطان معده (با90% آدنوکارسینوما)، چهارمین سرطان شایع دنیا و دومین علت مرگ ومیر (سالیانه 700000 نفر) در اثر سرطان می باشد. بعد از اینکه آژانس بین المللی تحقیقات در سرطان، در سال 1994 عفونت hp را در رده ی اول سرطان زاها قرار داد، آدنوکارسینومای معده یک نوع بیماری عفونی در نظر گرفته شد. در میان سویه های متفاوت هلیکوباکترپیلوری تنوع ژنتیکی وجود دارد. بنابراین تشخیص سویه هایی که باعث اف...
15 صفحه اولMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
طب جنوبجلد ۲۰، شماره ۲، صفحات ۱۷۰-۱۷۹
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023